با خوانندگان نورالصادق (ع) (فصلنامه شماره ۴۱-۴۲)

آه و ناله های یک مسلمان از آن سوی آب های خلیج فارس
در نامه ای به آیت الله صافی اصفهانی در مورد عرفان آقای حسن زاده ی آملی

بسم الله الرحمن الرحیم

محضرمحترم و مبارک عالم گرانقدر حضرت آیت الله شیخ علی صافی اصفهانی

سلام علیکم، آنان که در لباس زهد وتقوی خود را عارف الی الله می نامند و کلمه طیبه لااله الا الله را شرم آور می دانندـ باید بعرض برسانم که ـ نماز که استوارترین پایه عمل واعتقاد دردین است و برترین جایگاه تقرب به حضرت باری تعالی می باشد ـ و در آن شهادت به یگانگی حضرت حق را دارد و در آن ذکر اشهدان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً عبده و رسوله واجب است و اصلاً لباس تقوی ازجنس لااله الا الله است و این تذکر است برای بیداری وتوجه بشر به اینکه درمحضر خداییم.

کسی که به این هم اعتقاد ندارد و از گفتن آن شرم دارد، پس به چه چیز اعتقاد دارد؟

پیامبر بزرگوار(صلی الله علیه و آله و سلم) تمام عمر بابرکت خود را صرف تبلیغ از همین کلمه طیبه کرد و فرمود: قولوا لا اله الا الله تفلحوا، نفرمود: قولوا الله تفلحوا، پس کسی که لا اله الا الله را شرم آور می داند مسلم اشهد ان محمداً رسول الله را هم شرم آور می داند. (أَطيعُوا اللهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ) را هم شرم آور می داند.

حضرت آیت الله صافی

آیا غیرت یک مسلمان پذیرای این گفتار کفرآمیز هست…؟
آیا سکوت کنم… ؟
چیزی نگویم… ؟ فریاد نزنم
ننویسم… ؟ آه و ناله و نفرین نکنم که ابوسفیان هم تا آخر عمر این کلمه ی طیبه را با شرمساری می گفت: باید تأسف خورد و از این تأسف مرد…

با احترام ـ ابراهیم عابدینی
بندر امام خمینی(ره)
۲۶ / ۱۲/ ۱۳۹۵