نام کتاب: تحصیل النجاة فی أصول الدین.
مؤلف: فقیه اعظم فخرالمحقّقین شیخ محمّد بن علّامه حسن بن سدید الدین یوسف بن مطّهر حلّی(قدس سره) (۶۸۲ – ۷۷۱ هـ ).
تحقیق و تصحیح: حامد فیاضی.
اشراف: مرکز العلامة الحلی(قدس سره)، تحت نظر حرم امام حسین(ع).
موضوع: همانطور که از نام کتاب پیداست این کتاب پیرامون اصول دین به بحث پرداخته است. مؤلّف عالیقدر که فرزند علامه حلّی است خود از اعاظم مذهب و بزرگان عرصۀ فقه و فقاهت و عقیده و کلام و دفاع از مذهب حقّه است.
این کتاب مشتمل بر پنج اصل است و هر اصل مشتمل بر فصول و مباحثی است.
مؤلف جلیل القدر در بحث امامت که اصل چهارم این کتاب را در بر دارد بیش از دیگر ابواب به بحث علمی پرداخته است و در خلال مباحث عقلی خود به روایات شریفه فراوانی استشهاد می کند و در اصل اول نیز که مبحث توحید را استدلالاً به اثبات رسانده است وحدت وجود و بسیاری از عقائد انحرافی را به چالش کشیده است.حکم به تواتر حدیث لوح و کافر و نجس دانستن منکر معاد جسمانی از مسائل مهم مطرح شده در این کتاب شریف است.
از نکات قابل ذکر این کتاب شریف این است که این کتاب با اعتماد بر نسخۀ فریدۀ آن که اجازه و بلاغ قرائت به خط مبارک مؤلّف دارد به طبع رسیده است.