نامه حجت الاسلام و المسلمین عبدالله راستگو در مورد فصلنامه نورالصادق(ع)
۱۴۰۰/۱۱/۱۱نامه دکتر عبدالرحمن محمدی در مورد فصلنامه نورالصادق(ع)
۱۴۰۰/۱۱/۱۱
حضرت حجت الاسلام و المسلمین سید محمد باقر صبوری تربتی
(محقق و استاد سطح عالی حوزه علمیه قم)
نورالصادق مجله ی شریف و نورانی است در دفاع از حریم مکتب امام صادق(ع)
بسم الله الرحمن الرحيم
قال مولينا علی(ع): «يا كميل لا تأخذ الا عنا تكن منا»[۱]
خدمت برادران عزيز مجله ی گرانقدر «نور الصادق»(ع) (دامت برکاتهم)
سلام عليكم، تقدير و تشكر از عزيزانی كه مجله ی شريف و نورانی ای را در دفاع از حريم مكتب امام صادق(ع) تأسيس و بدينوسيله مشمول دعای حضرت شده اند، آنجا كه فرمود: (( رَحِمَ الله عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا))[۲]: خدا رحمت كند كسی را كه مكتب ما را احياء كند.
از ذات اقدس احدیّت، خواستار توفيقات روزافزون برای همه شما عزيزان در ذيل عنايت حضرت حجت ارواحنا فداه می باشيم.
بدون شک در دفاع از مكتب وحی و آئين رحمانی خاندان عصمت و طهارت، لا جرم انسان متعرض مكاتب فلسفی و غيره و بياساس بودن آنها می شود، ولی اين كه رد و ايراد بر اين گونه مكتب ها به اين جريان تبديل شود كه شد، و عمر عده ای در اين راه صرف شود، چه نتيجه ای داشته و دارد؟
البته بی نتيجه نيست، ولی حاميان مكتب نورانی خاندان عصمت و طهارت(ع) بايد با رساندن پيامهای مختلف آن حضرات صلوات الله عليهم اجمعين به انسانهای وامانده در ظلمت، خدمت بيشتری به جوامع بشری بنمايند كه اين كار وظيفه ی اصلی آنهاست.
شما عزيزان و همه ی ما بايد اولاً و بالذات آيات قرآن كريم با تشريحات و تبيینات اهل بيت(ع)و فرمايشات و تعاليم آنان را به انسانها برسانيم و در جامعه و جهان منتشر كنيم. چرا كه انسانها معادن اند همانند معادن طلا و نقره و محتاج به نورند، آنهم نوری كه نجات بخش دنيوی و اخروی آنها باشد.
عده ای سالهای متمادی وقت بهترين مغزهای متفکر و استعدادهای خود و بندگان خدا را با حرفها و آراء و اختراعات غير مطمئن خود، با فلسفه و عرفان كذائی و كلمات هم نوعان خود مشغول داشته و می دارند كه بالعيان نتیجه ای جز تاریکی و ظلمت نداشته است.
آيا نبايد علمای ربانی حامل مكتب نور، بر اساس كلمات نورانی خاندان عصمت و طهارت(ع) به تربيت اين مغزها بپردازند كه همين خاندان قرآن ناطق اند و مصداق و كل شیء احصيناه فی امام مبين. [۳]
آيا علماء شيعه چه جوابی به صادق آل محمد صلوات الله عليهم اجمعين خواهند داد كه كتابهای بشری در طول صدها سال دهها حاشيه خورده، ولی کلمات نورانی خلفاء الهی وحجج خداوند تعالی، مهجور و مهجورتر شده است.
روزی يكی از فضلا كه در درس حضرت آيت الله وحيد خراسانی بوديم اشكالی كرد كه چرا بر مكاسب دهها حاشيه…، هنوزكلامش تمام نشده بود حضرت استاد فرمودند: « اشكال وارد است ما هم پشيمانيم كه چرا دير تفسير را شروع كرديم،[۴] حالا هم اگر اجازه دهند دوست دارم كه يک درس (فقه يا اصول) را تعطيل كنم و به جای آن هر روز تفسير قرآن كريم را بگويم».
معظم له اين سخن را در حضور صدها شاگرد خود و در جمع عمومی و برای همه ی حضار خود همگانی و علناً اظهار فرمودند.
بنده ی حقير كه از دوستان و شاگردان ايشان هستم، عرض می كنم: ای عزيزان، برادران و خواهران، ايمان داران به اهل بيت(ع) و مقامات و عصمت آنها، حوزويان و دانشگاهيان، مسئولين، علماء، طلاب، نويسندگان، ارباب راديو و تلوزيون و روزنامه و سایت و آموزش و پرورش و… آيا وقت آن نرسيده است كه همانطور كه… برای فراگيری كلمات ائمه هدی(ع) و احياء امر آنها و اكتفاء بر هدايت و تعليم قرآن و عترت، بپاخيزيم و هر گروهی يا فردی به تدريس و شرح و بسط قسمتی از كتاب شريف اصول كافی و ابواب مختلف آن بپردازد و تدریس و كتاب درسی بودن آنرا رسميّت ببخشيم.
آيا بعد از ده پانزده سال در حوزه بودن هنوز هم نبايد يک دوره اصول كافی، كه مهمترين و معتبرترين كتاب حديثی است ديده باشيم آيا مكلّف به مطالعه ی درس های ناب و حياتبخش و بی نظير آموزگاران آسمانی و مربيان ربّانی معصوم (كه دانايی و دلسوزی هيچ كس با دانايی و دلسوزی آنها قابل مقايسه نيست) نیستیم.
آيا مكلّف به مطالعه ی رسائل حضرت صادق(ع) به اصحابشان نیستیم: رساله ای كه اصحاب آنرا در مصلای خود می گذاشتند و بعد از هر نماز مطالعه می كردند.
آيا صحيح است كه اكثريت قريب به اتفاق طلاب درسهای خارج فقه و اصول از وجود اين رساله ی شريفه و امثال آن بی اطلاع باشند؟
و بدتر و عجيبتر و اسفبارتر از آن اينكه اصلاً يک دوره خود قرآن كريم را خوب مطالعه نكرده باشيم (مطالعه ی يک دوره تفسير روائی، پيشكشمان)؟؟!
اين وظيفه ی مركز مديريت حوزه های علميه قم و اصفهان و مشهد است كه مطالعه ی يک دوره متن قرآن با صحيحترين و بهترين ترجمه های موجود را و همچنين يک دوره تفسير روائی مختصر مانند تفسير صافی مرحوم فيض را جزء درسهای اصلی و رسمی و قانونی همه ی طلاب سراسر کشور آنهم در همان سالهای اوليه ی طلبگی كه هنوز ذهن طلاب به بافته ها و اختراعات ذهنی بی ارزش غير معصومين آلوده نشده است، قرار بدهد.
از آقايان رؤسای حوزه های علميه می پرسم آيا اين مطابق وجدان و شرف است، آيا مطابق مسلمانی و غيرت است. كه كتب فلسفه و عرفان، كتابهای درسی حوزه باشد و مطالعه و درس برخی از آنها بر طلاب لازم باشد و از برخی از آنها لزوماً امتحان هم گرفته شود ولی مطالعه ی قرآن و درس تفسير روائی و يک درس متون احاديث، در حوزه رسماً و قانوناً وجود نداشته باشد همانطور كه درس اخلاق روائی وجود ندارد، اين حقير بيش از ۲۰ سال است كه در حوزه هستم، در زمينه ی معارف فقط دعوا ديده ام آن هم بی نتيجه.
مراجع تقليد و متوليان حوزه بايد طرحی نو دراندازند و از متون موجود و كتابهای ارزشمندی كه داريم انتخاب كنند و اگر لازم باشد متنها و كتابهايی را تأليف و تدوين كنند و در حوزه ها درسهای:
۱- معارف مستقل و خالص قرآن و اهل بيت(ع).
۲- تفسير اهل بيت(ع) از قرآن كريم.
۳- اخلاق قرآنی و روائی، دائر كرده و رسماً آن را توسعه و تحكيم بخشند.
شما را به خدا بيائيد كاری كنيم كه مشمول نفرين خدا و پيامبر و ائمه ی هدی عليهم صلوات الله نباشيم.
ای علمائی كه نوجوانان و جوانان به اميد فراگيری مكتب خالص اهل بيت(ع)به خدمت شما می آيند، ای شورای سياستگزاری و برنامه ريزی حوزه ی علميه قم و اصفهان و مشهد كه نوجوانان و جوانان با طلبه شدنشان تحت پوشش سياست ها و برنامه های شما قرار می گيرند و مردم فرزندانشان را برای تربيت مطابق با ميل چهارده معصوم(ع) و سربازی حضرت حجت و نوكری بقية الله و شاگردی امام باقر و امام صادق(ع) به نزد شما فرستاده و در اختيار شما قرار می دهند، و اموالشان را هم به خاطر اعتماد به شما، بی دريغ به شما تقديم كرده و در اختيار شما قرار می دهند. پس چرا به اندازهای كه کفایه و رسائل و مکاسب خوان داريم، مطالعه كننده ی قرآن و كافی و نهج البلاغه و صحيفه ی سجّادیّه و محقق و پژوهشگر متون ژرف و عجيب و لبريز از حقایق درخشان ادعيه و زيارات نداریم؟ مقصر كه بوده است و اكنون مقصر كيست؟؟ به خود بياييم و خجالت بكشيم و دردها را بشناسيم و درمان و نيازهای حقيقی و حياتی را بشناسيم و تأمين كنيم.
ای آقايان مراجع تقليد و ای آقايان متوليان حوزه و ای علماء دامت برکاتهم.
نه تنها محقق و مطالعه كننده ی اينها را بسيار كم داريم كه آنهم رسمی و درسی و قانونی نيست بلكه آشنا با اينها را هم كم داريم كجا هستيد؟ چه می كنيد؟ چه كسی بايد حوزه ها را اصلاح كند جز شما حضرات اعزّه چه چيز مانع است؟ جز…
شخصيت مبارک مرجع عاليقدر، آيت الله وحيد خراسانی دام ظلّه، مكرراً با بيانه ای مختلف در درسهايشان فرمودند: (اگر كسی می خواهد چيزی بشود روزی يک صفحه از کتاب كافی مطالعه کند) گاهِ ديگری فرمودند كه يک صفحه بحارالانوار مجلسی مطالعه كند.
و همچنين مرجع جليل القدر شيعيان، حضرت آيه الله حاج شيخ لطف الله صافی گلپايگانی دام ظلّه در بيانات و سخنان و بيانيه های مكتوبشان تأكيد و ترغيب به جایگاه علوم آل محمد(ع) و احاديث و تعليم و تعلم و تدریس و تدرّس و فراگیری آنها و تلقی معارف و حقایق از اینها و درسی قرار دادن اينها فرموده اند.
همچنين مرجع عاليقدر حضرت آيت الله مكارم قدم هایی در اين زمينه برداشته اند از جمله شرح و تفسير نهج البلاغه و تأليف كتب حديثی و تدریس درس اخلاق روایی در حوزه.
واقعاً سؤال است چرا بحثهای اعتقادی مهجورند، آنهم اعتقادات برگرفته از مكتب وحی و امام صادق(ع)!؟ ولی اين همه درس منظومه ی سبزواری و اسفار و فصوص و مصباح الانس و كوفت و زهرمارهای اين چنينی را فراوان می بينيم؟
لذا به شما عزيزان مجله مبارک نور الصادق(ع) مخصوصاً به حضرت حجة الاسلام والمسلمین حاج شيخ علی صافی اصفهانی خلف صالح مغفور مبرور خلداشیان حضرت آيت الله حاج شيخ حسن صافی اصفهانی(قدس سره)، پيشنهاد می كنم که مرتب درسهايی از نصوص و اصل متون و عين عبارات اهل بيت(ع) و همچنين بيان واضح ابهام و شرح آنها را آنهم از زبان و قلم علماء بزرگ شاگردان شش دانگ اهل بيت(ع) مانند مرحوم مجلسی در مرأت العقول و در بيانهايی كه در بحار در ذیل برخی از احاديث دارد را در اين مجله ی شريفه برای رفع مظلوميّت و فقر علمی و دينی و اخلاقی جامعه و حوزه و دانشگاه و برای تربيت نفوس بياوريد كه فردا دير است، والسلام.
قم ـ سيد محمد باقر صبوری تربتی
—————————————————————————————-
[۱]– نهج البلاغه: يعنی ای كميل معارف را فقط از ما بگير تا از ما باشی . همين مضمون از رسول اكرم و امام سجاد عليهما و آلهما الصلاة و السّلام هم روايت شده : بحارالانوار
[۲]– الکافی ۲/۱۷۵
[۳]ـ یس : ۱۲
[۴]– معظم له چهارشنبه ها درس تفسير می فرمايند.
