(از مراجع تقلید و از شاگردان آیت الله العظمی خوئی)
ضمن تشکر و تقدیر از زحمات و روشنگری های آقایان در هیئت تحریریه ی فصلنامه ی نورالصادق(ع) مخصوصا تقدیر و تشکر از سرپرست گرانقدر این مجله جناب آیت الله حاج شیخ علی صافی اصفهانی که حقاً کار ایشان را بنده یک جهاد بزرگ می دانم.
لازم است این نکته را گوشزد کنیم که معارف راستین و عقاید صحیح اسلام و راههای رسیدن به مقام قرب الهی در گفتار و احتجاجات و سیره و منهج فکری و عملی پیامبر اسلام(ص) و ائمه ی معصومین(ع) به طور واضح بیان شده است به طوری که هر مسلمان را از افکار و عقاید فلاسفه و مدعیان عرفان مستغنی می سازد بلکه عرفان حقیقی پیروی از دستورات ائمه اطهار(ع) می باشد و باید از طریق پیامبر اکرم و أهل البیت به مقامات عالیه عرفان و خداشناسی برسیم که پیامبر اکرم(ص) فرمود: «یا علی ما عرف الله الا انا و انت و ما عرفنی الا الله و انت و ما عرفك إلا الله و انا » معرفت حقیقی و راه وصول الی الله را باید در خطبه های حضرت علی(ع) در نهج البلاغه و در دعاهای صحیفه ی سجادیه و زیارت جامعه و دعای امام حسین(ع) در روز عرفه و دیگر سخنان ائمه معصومین(ع) جستجو کرد.
چنانچه در زیارت جامعه ی ائمه مؤمنین می خوانیم: «بابی انت و امّی یا حجة الله لقد ارضعت بثدی الایمان و فطمت بنور الاسلام و غذّیت ببرد الیقین و البست حلل العصمة و رثت علم الكتاب و لقنت فصل الخطاب و اوضح بمكانك معارف التنزیل و غوامض التأویل»، پس هر راه و روشی برای رسیدن به کمال معنوی و سعادت دنیوی و اخروی باید به معصومین منتهی شود وگرنه از خطا و اشتباه و انحراف فکری و عملی مأمون نیست البته بسیاری از مدعیان عرفان روش و طریقه ی خود را به ائمه ی معصومین(ع) نسبت می دهند ولی چنانچه شاعر گفته:
و کل یدعی وصلاً بلیلی و لیلی لا تقر له بذاکا
لذا وظیفه ی برادران ایمانی آنست که در عصر غیبت حضرت مهدی ارواحنا فداه معالم دین و معارف الهی را از فقهاء و مجتهدین عدول اخذ کنند و گفتار و کردار و سیره ی معصومین را از طریق مرجع عالیقدر شیعه بدست آورند که در توقیع شریف آمده:
«و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواة احادیثنا فانهم حجتی علیكم و انا حجة الله» دوام توفیقات حامیان مکتب تشیع را از خداوند متعال خواستارم.
۱۲ جمادی الاولی ۱۴۳۴