اشعار مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ لطف الله صافی (دامت برکاته)

اشعار مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ لطف الله صافی (دامت برکاته) در بی زاری

از فلسفه و تصوف و عرفان التقاطی و تمسک به قرآن و عترت:

همـــــی می گویم و گفته ام بارها    ***    که دل داده ام مــن به دل دارها
نگویم زعرفــــان و بودا و هنـــــد    ***     زمنصور و حــــلاج و از دردها

نپویم ره فیلـــــسوف و حکیــــــم     ***    رهی پیـــچ در پیـــــچ پندارها
نخوانم کــــتاب «اوســــــتا» و زند     ***    فصوص و فتوحــات و اسفارها

نجویم شفـــا از کتــــــاب شــــفا     ***    نه از ارسطالیــــــس و گفتارها
منم مســـت صحبـــای جـــام و لا    ***     منــم عاشـــــــق ماه رخسارها

جـــــــــمال رخ یـــــار بینم عیان     ***    به باغ و به صحــــرا و گلزارها
بلــند است آوای تســــــــــبیح او     ***    ز أرض و سمــاء و کوه سـارها

من و مکتـب وحـی آل رســـــول     ***    من و راه سلـــــــمان و عمارها
من و دست و دامان شـــــــیر خدا     ***    سّر راد مردان بیــــــــــــدارها

زدایم به نور کـتــــاب و حدیــث     ***    ز لوح دل خویش زنگـــــارها
نبی ووصی وحســــــین و حســن     ***    سر بانـــــــــوان نیــــکو کارها

جمال دعا سیـــــــــــد الساجدین     ***    شکافنــده ی علـــــــم بسیارها
امام ششــــــم صـــــــادق دل پناه     ***    که علـــمش نگنجد به طومارها

قتیل ستــم آن امــــــــامی که دید     ***    ز هارون ظـــــــالم بس آوازها
رضا عالــــــــم و حجـت هشتمین     ***    کزو می شود ســــهل دشوارها

جــــــــوادالائمه امــــــــام عزیز     ***    علی نقــی نــــور انـــــــوارها
ابوالحجه منتـــــظر عســـــــکری     ***    سمیّ نبـــــــی محـــور کارها

خوشـــا بامداد وصـــــــال حبیب     ***    خوشا روزگاران بیــدار حبیب
شود جلوه گر نور صاحــب زمان     ***    شود منقـــــــرض دور تا تارها

جهان پر نماید ز انصاف و عدل     ***    بر افتد رســـــــوب ستمکارها
نه عرفان صوفی نه قول حکـــیم     ***    نه گفتار عیّــــــــــار و طرّارها