سرمقاله (فصلنامه شماره ۹)

سرمقاله

علی معجزاتی

بسم الله الرحمن الرحيم

با تبـريک و تهنيـت به مناسبت ميـلاد مسـعود حبيبه ي خدا و ناموس کبريا حضرت فاطمه ي زهرا(علیها السلام).

خوشبختانه شماره هشتم مجله ما، مخاطبين را متوجه خود ساخت که جز در قرآن و عترت، مطالب حق مطلق وجود ندارد و عرفان و فلسفه رايج، نه تنها وحي منزل نيستند بلکه دربردارنده ي اباطيل زيادي بوده، و بسياري از سران آن از مخالفين مکتب اهل بيت(عليهم السلام) بوده اند و بيش از آن که حقيقت تحويل بشريت داده باشند توجه انسانها را از وحي و عصمت به سوي خود منحرف کرده و عاملي براي مظلوميت و مهجوريت بيش از پيش قرآن و عترت و محروميت انسانها از زلال معارف وحياني بوده اند.

تعقل و تفکر خودسر و خودرأي در حقايق کلي جهان هستي، به ويژه الهيات که در پناه وحي نباشد (فلسفه رايج) و معنويت گرايي خودرو و بي تربيت (عرفان مصطلح و تصوف)، حذف عترت، نوخواهي افراطي، علم زدگي، ذوق گرايي بي جا و تأويل حتي در واضحات و مسلمات ديني، بدعتها و تحريف هاي معنوي، راضي نشدن به معارف ثقلين، به وجود آوردن انحرافات و التقاطها در دستگاه فکري و روش زندگي و نظام عملي قرآن و عترت و در صده ي اخير تجددگرايي، همه ي اينها اسباب و عوامل و آفتهايي بوده اند، که موجب شده اند انسانها هم چنان از معرفت حقايق و حيات طيبه ي عبودي محروم بمانند.

وظيفه ي آگاهان و فرهيختگان اين بوده و هست که اين علل و عوامل را بخشکانند و اگر نتوانند، ناکام سازند و اين حجابها را بدرند و يا حداقل تأثير و آسيب اينها را کم کنند و نظام معارفي قرآن و عترت را ارائه دهند.

و بحمدالله تعالي، بوده و هستند دانشوران منصف و خودنباخته و آزاده و غيرتمندي که معايب و نقايص بنايي و مبنايي بشري ـ در مقابل معارف وحياني ـ را مي دانند، و مي دانند که انسان نمي تواند با عقل فوق العاده محدود خود همه ي حقايق را بفهمد و مستقلاً به معارف جهان هستي دست يابد و نمي تواند خودسرانه و با برنامه هاي اختراعي خود سير و سلوک کند.

عقل نمي تواند نظام جامع معارفي صحيح تحويل بشر بدهد، و روشهاي ساخته و پرداخته ي بشري، انسان را به خدا نمي رساند و بافته هاي فلاسفه و عرفا، و نوخواهي ها و سلطه طلبيهاي انسان امروز، سرابي بيش نبوده، بلکه نتيجه معکوس داشته و دارد و اينها همه همانند نقشه ها و تحرکات گانگسترهاي حرفهاي، بشريت را گول زده و چشم او را از درّ شاهوار معارف و تعاليم قرآن و عترت منحرف کرده و سکه قلابي را در کف او نهاده او را به آن مشغول و دلخوش کرده، و به فقر معرفتي انداخته است.

تجدد و مدرنيته و وارد کردن آن به ساحت دين و بازخواني مدرن، و قرائت نوخواهانه ي نصوص و ظواهر متون قرآن و عترت، نه تنها طبيعت و قوانين آن را، بلکه دين را هم به زير سلطه خود بردن و دست اندازي در آن و با عينک مدرنيسم به دين نگريستن و به دين پژوهي پرداختن، نوعي تأويل دين و دگرگونه جلوه دادن آن و غلط معني کردن آن و جا زدن يک پديده ي ساختگي بي روح و دنيا زده و ايستاده و عقيم، به جاي مکتب سراسر نور و حيات و خدا محور اسلام است که ظلم و خيانت و جنايت ديگري است نظير ديدن با عينک فلسفه، و با تفسير فلسفي از پيش رقم خورده، و ديدن دين با عينک عرفان بشر ساخته و دشمن پرورده و با تفسير از پيش تعيين شده.

البته برخي از اين دانشمندان و متفکران روشن و بيدار، خود قبلاً شکار دام دشمن پرورده ي فلسفه و عرفان و تصوف و مدرنيسم بوده اند که مستبصر شده و به افشاء و روشنگري پرداخته و مي پردازند.

ما مي خواهيم دزدان اعتقادي و معرفتي و خائنين به آن را افشاء کنيم و نداي رويکرد به اقيانوس زلال قرآن و عترت و گنج بي رنج ثقلين ـ که با رنج هاي عجيب و غريب گذشتگان باقي مانده ولي امروز بي رنج در اختيار ماست ـ را دراندازيم و فراخوانيم به اين که:

معارف و چگونه زندگي کردن را در همه ي ابعاد، فقط از قرآن و عترت بگيريم و بس. و در اين که سخني آيا واقعاً همان مراد و مفاد قرآن و عترت است يا نه، دقت کنيم و هر کسي را سخنگوي ثقلين ندانيم. خالص تعاليم ثقلين، از قلم هر قلم به دستي هر چند حوزوي باشد و مشهور، و از دهان هر عمامه به سري يا هر دانشگاهي اي يا هر مدعي خواب و کشف و کرامتي بيرون نميآيد. بلکه تعاليم ثقلين را بايست فقط از شاگردان راستين اهل بيت: و فقهاي رباني گرفت و بس.

حضرت صادق(علیه السلام) در تفسير آيه ي مبارکه ي ((فلينظر الانسان الي طعامه)) (۱) فرمود: علمي است که انسان آن را مي آموزد. اين آيه و تفسير آن به خوبي اهميت و حساسيت ديدگاه و طرز فکر، و لزوم دقت در منشأ و خاستگاه آن، و ضرورت احراز صحت و سلامت آن را بيان ميکند.

خوشبختانه در چند سال اخير، فعاليت هاي مختلف متفکران آزاده ي شيعه به صورت تأليف هاي انتقادي و افشاگرانه، بررسي هاي نقادانه و تطبيقي، مناظره و سخنراني هاي روشنگرانه و شجاعانه و سايت ها، پرده از بي پايگي و بي مايگي اصالت فلسفه و عرفان هاي رايج برداشت و صوفيه و تصوف را رسوا و زمين گير نمود، و هيمنه ي خطّ پُر غرور و توخالي و پُر دعاي باطل در ساحت معرفت و تحقيق را شکست و يتيمان سرگشته ي حيات را به سوي پدر مهربان راستين خداوندگاريشان (ثقلين) فرا خواند.

بحمدالله تعالي قدم هايي که از سوي دلسوختگان دردمند مکتب فوق مظلوم اهل بيت، هر يک از گوشه اي برداشته شد اصالت و استقلال معارف اسلام را متذکر گشت. چرا که نمي توان دانش آموزان منظومه و اسفار و فتوحات را شاگردان امام صادق(علیه السلام) دانست و نمي توان ناآموختگان قرآن و اصول کافي و توحيد صدوق و خطبه هاي توحيديه امام رضا(علیه السلام) و زيارت جامعه کبيره را شاگردان امام صادق(علیه السلام) و سربازان امام زمان(علیه السلام) ناميد؛ زيرا که تعاليم عرفا و فلاسفه غير از تعاليم و سخنان چهارده معصوم(عليهم السلام) است.

خواننده عزيز؛ با عرض شاد باش ميلاد کوثر هميشه جوشان خداوندي، فاطمه اطهر(علیها السلام)، و روزها و شب هاي مبارک و ميلادها و مناسبتهاي بزرگ و درخشان سه ماه مبارک رجب، شعبان و رمضان که در پيش است به اين دو اصل تأکيد مي کنيم که:

۱- قرآن و عترت ـ آخرين دين خداوندـ حق و معصوم، جامع و مستقل، کافي و جهاني و جاوداني است و همه ي نيازهاي بشر را به خوبي تأمين مي کنند و لذا مي بايست همه ي عقايد و همه ي اصول و آداب زندگي فردي و اجتماعي را فقط از آن گرفت و لاغير.

۲- تعاليم قرآن و عترت را در همه ابعاد بايد فقط از رسانه ها و کانال هاي مطمئني گرفت که بدون کم و زياد و خلط و التقاط، آن را به ما برسانند و اين رسانه ها و کانال هاي مطمئن، فقهاي رباني هستند که جز از قرآن و عترت چيزي نگرفته اند و نمي دهند.

اين است يگانه صراط مستقيم و شاهراه مستقل و قانونمند سعادت که بايد آن را تبليغ و ترويج کنيم.

تقويت اين جبهه، نيازمند انواع کمک هاي علمي، فکري، تشويقي، مالي، اجرايي و انواع همکاري هاي شما عزيزان است.

دارالصادق اصفهان با شدت کمبودهايي که دارد شجاعانه قدم در اين عرصه ي مقدس گذاشته است و از همه ي خوانندگان و دوستداران اين مجله به ويژه حضرات علماء و مراجع معظم تقليد توقع پشتيباني و همراهي بيش از اين را دارد.

————————————–

پی نوشت ها:

(۱) عبس/۲۴، يعني: انسان بايد به خوراکش بنگرد.