logo22logo22logo22logo22
            Not found textSee all results
            • صفحه اصلی
            • آرشیو فصلنامه
              • گاهنامه شماره 1 تا 5
                • گاهنامه شماره 1
                • گاهنامه شماره 2
                • گاهنامه شماره 3
                • گاهنامه شماره 4
                • گاهنامه شماره 5
              • فصلنامه شماره 6 تا 13
                • فصلنامه شماره 6
                • فصلنامه شماره 7
                • فصلنامه شماره 8
                • فصلنامه شماره 9
                • فصلنامه شماره 10
                • فصلنامه شماره 11
                • فصلنامه شماره 12
                • فصلنامه شماره 13
              • فصلنامه شماره 14 تا 26
                • فصلنامه شماره 14-15
                • فصلنامه شماره 16-17
                • فصلنامه شماره 18
                • فصلنامه شماره 19-20
                • فصلنامه شماره 21-22
                • فصلنامه شماره 23-24
                • فصلنامه شماره 25-26
              • فصلنامه شماره 27 تا 42
                • فصلنامه شماره 27-28
                • فصلنامه شماره 29-30
                • فصلنامه شماره 31-32
                • فصلنامه شماره 33-34
                • فصلنامه شماره 35-36
                • فصلنامه شماره 37-38
                • فصلنامه شماره 39-40
                • فصلنامه شماره 41-42
              • فصلنامه شماره 43-44
              • فصلنامه شماره 45-46
              • فصلنامه شمارۀ 47-48
              • فصلنامه شمارۀ 49-50
              • فصلنامه شماره 51 – 52
            • دانلود فصلنامه نورالصادق
            • موضوعات مطالب
              • اخلاق و معارف
              • آثار و مقالات
              • نظرها و اعتراف ها
              • پاسخ به شبهات
              • استفتائات
              • با خوانندگان نورالصادق
              • آشنایی با شخصیتها
            • دیدگاه شخصیت ها
            • درباره ما
            • تماس با ما
            ✕
                      Not found textSee all results

                      وصیت نامه امام حسین (علیه السلام)

                      • صفحه نخست
                      • آرشیو فصلنامه گاهنامه شماره 1 تا 5 گاهنامه شماره 3
                      • وصیت نامه امام حسین (علیه السلام)
                      85632
                      یک استفتاء جدید
                      30/07/1396
                      طلایه دار زمان
                      30/07/1396

                      وصیت نامه امام حسین (علیه السلام)

                      بسم الله الرحمن الرحيم. هذا ما أوصي به الحسين بن علي إلي أخيه محمد بن الحنفية: أن الحسين يشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريک له و أنَّ محمداً عبده و رسوله جاء بالحق من عنده و أن الجنة حق و النار حق و الساعة آتية لاريب فيها و أن الله يبعث من في القبور و إني لم أخرج أشراً و لا بطراً و لا مفسداً و لا ظالماً و إنما خَرَجْتُ لطلب الإصلاح في اُمة جدي(صلي الله عليه و آله ) أريد أن آمُرَ بالمعروف وانهي عن المنکر و اسير بسيرة جدي و أبي علي بن أبي طالب. فمن قبلني بقبول الحق فالله أولي بالحق و من رد علي هذا أصبر حتي يقضي الله بيني و بين القوم و هو خيرالحاکمين، و هذه وصيتي إليک يا أخي! و ما توفيقي إلا بالله، عليه توکلت و إليه أنيب.

                      امام حسين(علیه السلام) هنگام حرکت از مدينه به سوي مکه اين وصيت نامه را نوشت و با مُهر خويش ممهور ساخت و به برادرش محمد حنفيه تحويل داد: بسم الله الرحمن الرحيم…؛ اين وصيت حسين بن علي است به برادرش محمد حنفيه. حسين گواهي مي دهد به توحيد و يگانگي خداوند و اين که براي خدا شريکي نيست و محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) بنده و فرستاده ی اوست و آئين حق (اسلام) را از سوي خدا(براي جهانيان) آورده است و شهادت مي دهد که بهشت و دوزخ حق است و روز جزا بدون شک به وقوع خواهد پيوست و خداوند همه انسان ها را در چنين روزي زنده خواهد نمود.

                       

                      امام در وصيت نامه اش پس از بيان عقيده خويش درباره توحيد و نبوت و معاد، هدف خود را از اين سفر اين چنين بيان نمود:

                      من نه از روي خودخواهي و يا براي خوشگذراني و نه براي فساد و ستمگري از شهر خود بيرون آمدم؛ بلکه هدف من از اين سفر، امر به معـروف و نهي از منکر و خواسته ام از اين حرکت، اصلاح مفاسد امت و احياي سنت و قانون جدم، رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) و راه و رسم پدرم، علي بن ابيطالب(علیه السلام) است. پس هر کس اين حقيقت را از من بپذيرد (و از من پيروي کند) راه خدا را پذيرفته است و هر کس رد کند (و از من پيروي نکند) من با صبر و استقامت (راه خود را) در پيش خواهم گرفت تا خداوند در ميان من و بني اميه حکم کند که او بهترين حاکم است. و برادر! اين است وصيت من به تو و توفيق از طرف خداست، بر او توکل مي کنم و برگشتم به سوي اوست.

                      Share

                      مطالب مرتبط

                      30/07/1396

                      انگيزه هاي قيام امام حسين (علیه السلام)


                      اطلاعات بیشتر

                      جستجو

                      ✕

                      سایر مطالب

                      • انگيزه هاي قيام امام حسين (علیه السلام)
                      مطالب مجله نور الصادق با ذکر منبع بلامانع است.
                                Not found textSee all results